Nie robią już ich jak David Lynch

Pilot Twin Peaks otwiera się wraz z Mundane: uczeń szkoły średniej skradający papieros, chłopiec wezwany do biura dyrektora, uczestnicząc. Następnie policjant szepcze do nauczyciela. Krzyk przebija powietrze; Student ucieka przez dziedziniec. Dobrze łzy w oczach nauczyciela. Ogłoszenie jest nieuchronne. Kamera Davida Lyncha spoczywa na pustym biurku, dwóch uczniów wymieniających wygląd, ciche zrozumienie: Laura Palmer nie żyje.

Lynch po mistrzowsku uchwycił szczegóły powierzchni życia, ale jego geniusz leżał w ich wyróżnianiu, ujawniając niepokojącą „bez słuszności”, który widział, czając się pod spodem. Ten moment Twin Peaks zawiera powtarzający się motyw w całej jego karierze, ale jest to dalekie od jego * tylko * definiującej sceny. Dziesięciolecia tworzenia filmów przyniosły niezliczone momenty, które głęboko rezonowały z fanami, każda interpretacja wyjątkowa.

Niepokojąca, podobna do marzeń jakość, która określa jego pracę, stała się synonimem terminu „Lynchian”. Ten przymiotnik, rzadko obdarzony, oznacza coś głęboko niepokojącego i dezorientującego, przekraczając szczegóły jego indywidualnych dzieł. To świadczy o jego osobliwym wizji.

Dla wielu obserwowanie Eraserhead było filmowym rytuałem przejścia. Wiele lat później jeden z synów autorów, niezależnie, rozpoczął tę samą podróż, obok swojego ojca. To przemawia do trwałego, dziwnie ponadczasowego uroku pracy Lyncha.

Rozważ Twin Peaks: The Return (2017). Wśród hollywoodzkiego boomu nostalgii Lynch przeciwstawił się oczekiwaniom. Stworzył dziwny świat, wraz z sypialnią dziecka w 1956 roku w koszmarnym otoczeniu, pokazując ojca, który jest klonem z innego wymiaru i złym odpowiednikiem, który gwałtownie atakuje postać. Program w szczególności pominął kluczowe postacie z oryginału, wyraźnie nie-lynchian akt wywrotności.

Jego wydma , choć notoryczne nieporozumienie, pozostaje niezaprzeczalnie Lynchian. Jego niespokojne doświadczenie tworzenia filmu, szczegółowo opisane w dzielnicy Maxa Evry'ego w nieładzie , jest widoczne w dziwnych obrazach, takich jak dojenia kota/szczura - wyjątkowo lenchian dotyk.

Jednak praca Lyncha ma również dziwne piękno. Mężczyzna słonia , podczas gdy Oscar-Bait, jest wzruszającym filmem ustawionym na niepokojącym tle epoki historycznej, w której złe traktowanie maniaków bocznych było tragicznie prawdziwe. Ten przejmujący portret sam w sobie jest kwintesencyjnie Lynchian.

Definiowanie pracy Lyncha przez gatunek lub tropie jest daremne. Jego filmy są mroczne, zabawne, snów, surrealistyczne i dziwnie organiczne - mieszanka elementów, które jego wielbiciele będą nadal świętować. Miał obsesję na punkcie świata pod naszym własnym, nieustannie wyciągając zasłonę, aby odsłonić ukryte horrory.

Niebieski aksamit to jest to. Pozornie standardowy noir, ustawiony wśród idyllicznej Americana, pogrąża się w świecie handlarzy narkotyków i niepokojących postaci, ujawniając zwodniczą naturę wyglądu. Pod wpływem źródeł w dużej mierze nieobecnych w kinie współczesnym jego praca pozostaje wyjątkowo jego.

Jesteśmy teraz świadkami drugiej lub trzeciej generacji filmowców pod wpływem Lynch. Początkowo artyści z innych dyscyplin przyjęli film jako swoje medium. Później filmowcy starali się naśladować filmy swojej młodości. Lynch jest jednym z tej ostatniej grupy.

Jednak Lynch przekroczyła zwykłe połączenie wpływów; Stał się wpływem. To tłumaczy trwałą moc „Lynchian” i mało prawdopodobne, by być świadkiem innego twórcy filmowego, takiego jak on.

Widziałem, jak TV Glow (2024) oferuje scenę w barze z muzyką na żywo. Ruch kamery, strój piosenkarza, światła strobingowe - to wyraźnie lynchijska atmosfera. Film Jane Schoenbrun, zainspirowany Twin Peaks , pokazuje szerokość wpływu Lyncha.

Filmowcy tacy jak Yorgos Lanthimos ( homar ), Robert Eggers ( latarnia morska ), Ari Aster ( Midsommar ), David Robert Mitchell ( podąża za , pod Silver Lake ), Emerald Fennell ( Saltburn ), Richard Kelly ( Donnie Darko ), Rose Glass ( Love Lies Bleeding ), a nawet Denis Vilneuve) All Usel) All Uselt The Mark. Wpływ Lyncha.

Chociaż nie jest to ulubione, wpływ Lyncha jest niezaprzeczalny. Podobnie jak jego filmy, które przywołują minioną epokę do odkrycia rzeczywistości tuż poza naszym spostrzeżeniem, jego dziedzictwo będzie nadal inspirować przyszłe pokolenia twórców filmowych. Będziemy nadal szukać elementów „lynchian” czającego się pod powierzchnią.