„Kopciuszek o 75: Jak księżniczka i szklane kapcie ożywiły Disneya”

Podobnie jak marzenie Kopciuszka zakończyło się o północy, Walt Disney Company stanęła w obliczu podobnego losu w 1947 r., Zmagając się z długiem około 4 milionów dolarów z powodu finansowych niepowodzeń Pinokio, Fantazji i Bambi, zaostrzonego przez II wojnę światową i innymi czynnikami. Jednak ukochana księżniczka i jej kultowe szklane kapcie odegrały kluczową rolę w ratowaniu Disneya od przedwczesnego końca do jego animacji.

Gdy Kopciuszek świętuje 75. rocznicę szerokiego wydania 4 marca, zaangażowaliśmy się z kilkoma informatorami Disneya, którzy nadal czerpią inspirację z tej ponadczasowej narracji szmat do bogatych. Ta historia nie tylko odzwierciedla podróż samego Walta Disneya, ale także ożywiła nadzieję w firmie i powojenne świat, w którym tęskni za czymś, w co wierzyć w jeszcze raz.

Aby zrozumieć znaczenie Kopciuszka, musimy ponownie odwiedzić własną wróżkę Disneya w 1937 r. Z Królewną Śnieżką i siedmioma krasnoludami. Bezprecedensowy sukces filmu, utrzymujący tytuł najlepiej zarabiającego filmu, dopóki nie poszedł z wiatrem dwa lata później, umożliwił Disneyowi założenie studia Burbank, wciąż jego siedziby głównej, i utorował drogę do filmów animowanych o długości.

Kolejne przedsięwzięcie Disneya, Pinocchio w 1940 r., Przydało się ogromnym budżetowi o wartości 2,6 miliona dolarów, około miliona więcej niż Królewna Śnieżka, ale spowodowało przegraną w wysokości 1 miliona dolarów pomimo uznania krytyków i nagród Academy za najlepszą oryginalną partyturę i najlepszą oryginalną piosenkę. Trend ten trwał w Fantasii i Bambi, dodatkowo pogłębiając problemy finansowe Disneya. Głównym powodem tych niepowodzeń był wybuch II wojny światowej, wywołany przez niemiecką inwazję na Polskę we wrześniu 1939 r.

„Europejskie rynki Disneya wyschły podczas wojny, a filmy nie były tam pokazywane, więc wydania takie jak Pinocchio i Bambi nie działały dobrze”-wyjaśnił Eric Goldberg, współreżyser Pocahontas i główny animator w Genie Aladdina. „Studio zostało następnie powołane przez rząd USA w celu tworzenia szkoleń i propagandowych filmów dla armii i marynarki wojennej. W latach 40. XX wieku Disney przeszedł do tworzenia opakowań takich jak Make Mine Muzyka, zabawna i fantazyjna, a czas melodii. To były doskonałe projekty, ale brakowało im spójnej narracji od początku do końca”.

Filmy pakietowe były kompilacjami krótkich kreskówek zmontowanych w filmy fabularne. Disney wyprodukował sześć takich filmów między Bambi w 1942 r. A Kopciuszkiem w 1950 r., W tym Saludos Amigos i trzy Caballeros, które były częścią polityki dobrej sąsiadów USA, której celem jest przeciwdziałanie nazistowskiemu wpływowi w Ameryce Południowej. Podczas gdy filmy te udało się przełamać równe, zabawne i fantazyjne za darmo, zmniejszyły zadłużenie studia z 4,2 miliona do 3 milionów dolarów do 1947 roku, utrudniły zdolność studia do tworzenia pełnometrażowych animowanych funkcji.

„Chciałem wrócić na pole fabularne” - zastanawiał się Walt Disney w 1956 roku, jak cytowany w Animated Man: A Life of Walt Disney przez Michaela Barriera. „Ale to była kwestia inwestycji i czasu. Dobra funkcja kreskówek wymaga dużo czasu i pieniędzy. Mój brat Roy i ja mieliśmy spór ... To był jeden z moich dużych zdenerwowania ... Powiedziałem, że albo pójdziemy naprzód, wrócimy do biznesu, albo zlikwidować i wyprzedzać”.

W obliczu możliwości sprzedaży swoich akcji i opuszczenia firmy, Walt i Roy wybrali bardziej ryzykowną ścieżkę, obstawiając wszystko na pierwszej ważnej animowanej funkcji od czasu Bambi. Gdyby ten hazard się nie powiódł, mógłby to oznaczyć koniec studia animacji Disneya.

„W tym czasie Alice in Wonderland, Peter Pan i Kopciuszek były w rozwoju, ale Kopciuszek został wybrany jako pierwszy ze względu na podobieństwa do Królewny Śnieżki” - powiedział Tori Cranner, kierownik sztuki w Walt Disney Animation Research Library. „Walt rozpoznał, że powojenna Ameryka potrzebuje nadziei i radości. Chociaż Pinocchio to piękny film, nie jest tak radosny jak Kopciuszek. Świat potrzebował historii o powstaniu z popiołów do czegoś pięknego, a Kopciuszek był idealnym wyborem na ten moment”.

Opowieść o szmatach Kopciuszka i Disneya

Związek Walta z Kopciuszkiem sięga 1922 roku, kiedy stworzył Kopciuszek w Laugh-O-Gram Studios, tuż przed założeniem Disneya z Royem. Ten krótki, a później film fabularny został zainspirowany wersją The Tale z 1697 roku Charlesa Perraulta, która mogła pochodzić między 7 pne a 23 AD przez greckiego geografa Strabo. To klasyczna narracja dobrego kontra zła, prawdziwa miłość i marzenia, które się spełniają, które głęboko rezonowały z Waltem.

„Królewna Śnieżka była miłą i prostą małą dziewczynką, która wierzyła w życzenie i czekanie na jej uroczy księciu” - zauważyła Walt Disney w materiałach z Kopciuszka Disneya: The Making of A Masterpiece Special DVD. „Z drugiej strony Kopciuszek był bardziej praktyczny. Wierzyła w sny, ale także w akcji. Kiedy książę Charming nie przyszedł, poszła do pałacu, aby go znaleźć”.

Siła i odporność Kopciuszki, pomimo jej złego traktowania przez jej złą macochę i przyrodnie, odzwierciedlały własną podróż Walta od skromnych początków, naznaczona licznymi niepowodzeniami i wyzwaniami, a jednocześnie napędzane niezachwianym snem i etyką pracy.

Wizja Walta dla Kopciuszka ewoluowała na przestrzeni lat, początkowo jako głupia symfonia w 1933 roku, ale zakres projektu wzrósł, co doprowadziło do jego przekształcenia w film fabularny do 1938 roku. Pomimo opóźnień z powodu wojny i innych czynników, film, który się pojawił, był ukochanym klasykiem.

„Disney wyróżniał się ponownym wyobrażeniami o ponadczasowych bajkach, wypełniając je swoim wyjątkowym gustem, rozrywką, sercem i pasją” - zauważył Goldberg. „Te historie, często ponure i ostrożne, zostały przekształcone w powszechnie atrakcyjne narracje, modernizując je dla wszystkich odbiorców”.

Zwierząt Kopciuszka, w tym Jaq, Gus i ptaki, zapewnili komiczną ulgę i pozwolili Kopciuszowi wyrazić swoją prawdziwą jaźń, podczas gdy wróżka chrzestna, ponownie wyobrażona jako walcząca babcia przez animatora Milta Kahla, dodała woli. Kultowa scena transformacji, w której wiara Kopciuszka w siebie i jej marzenia kończy się w zmieniającym życie nocy, pozostaje najważniejszym wydarzeniem dziedzictwa Disneya.

Animacja transformacji sukienki Kopciuszka, uznana za ulubieńca Walta, została skrupulatnie wykonana przez legendy Disneya Marc Davis i George Rowley. „Każdy blask był ręcznie rysowany i pomalowany na każdej ramce”-zachwycił się Cranner. „Jest idealny moment, w którym magia utrzymuje się za ułamek sekundy przed zmianą sukienki, dodając do zaklęcia sceny”.

Dodanie szklanego pantorza na końcu filmu dodatkowo podkreśliło agencję i siłę Kopciuszka. „Kopciuszek nie jest szyfrem; ma osobowość i siłę” - podkreślił Goldberg. „Kiedy pęknie pantofel, przedstawia drugiego, który trzymała, pokazując kontrolę i odporność”.

Kopciuszek miał swoją premierę w Bostonie 15 lutego 1950 r. I miał szerokie wydanie 4 marca, zarabiając 7 milionów dolarów na budżet 2,2 miliona dolarów, co czyni go szóstym najwyższym filmem o grubości z 1950 r. I zarabiając trzy nominacje do nagrody akademii. „Kiedy wyszedł Kopciuszek, krytycy okrzyknęli to jako powrót do formy dla Walta Disneya” - powiedział Goldberg. „Była to cecha narracji, taka jak Królewna Śnieżka, i zrewitalizowała studio”.

75 lat później Magia Kopciuszka żyje

Siedemdziesiąt pięć lat później wpływ Kopciuszka nadal rezonuje w Disney i nie tylko. Jej zamek jest symbolem w Walt Disney World i Tokyo Disneyland, a jej dziedzictwo jest widoczne we współczesnych filmach Disneya, takich jak scena transformacji sukiennej w Frozen, animowana przez Becky Bresee.

Wkład dziewięciu starych mężczyzn i Mary Blair w charakterystyczny styl i charakter Kopciuszki są godne uwagi. Jak trafnie podsumował Eric Goldberg: „Największym przesłaniem Kopciuszka jest nadzieja. Pokazuje, że wytrwałość i siła mogą prowadzić do spełnienia marzeń, bez względu na epokę”.