Jak walka walka Dooma ewoluuje obok nowoczesnej muzyki metalowej

Ikoniczna mieszanka demonicznych obrazów i brutalnej rozgrywki Dooma zawsze była wewnętrznie powiązana z surową energią muzyki metalowej. Od jego thrash metalowych korzeni po nowoczesną ewolucję metalcore, ścieżka dźwiękowa serii konsekwentnie odzwierciedlała ewoluującą rozgrywkę. Połączenie jest niezaprzeczalne; Ogniste piekielne patyki i nieustępliwa slaying Demon są idealnym dopasowaniem słuchowym dla agresywnych rytmów i gardłowego wokalu heavy metalu.

Oryginalny zagłada z 1993 roku, pod silnym wpływem zespołów takich jak Pantera i Alice w łańcuchach, ustanowiły jazdę, thrash-metalową fundament. Utwory takie jak „Untitled” (E3M1: Hell Keep) nawet zapożyczone bezpośrednio z „Urle War” Pantera. Ta szybka, agresywna ścieżka dźwiękowa doskonale uzupełniła włamaną prędkość i walkę trzewną, odzwierciedlając energię Metalliki i wąglika. Praca kompozytora Bobby'ego Prince'a pozostaje ponadczasowym klasykiem, doskonale uchwycając rytm kultowych wybuchów strzelby i BFG 9000.

DOOM: The Dark Ages - Gamepalay zrzutu ekranu

Ta synergia trwała ponad dekadę do 2004 roku , do odejścia przetrwania. Jego wolniejsze tempo wymagało nowego krajobrazu dźwiękowego, co spowodowało ścieżkę dźwiękową przypominającą Materalus Tool. Podczas gdy początkowo rozważano zaangażowanie Trenta Reznora, Chris Vrenna (dziewięć cali paznokci) i Clint Walsh ostatecznie stworzyli nawiedzający wynik, który idealnie pasował do atmosferycznego horroru gry.

Doom 3 , choć komercyjne, pozostaje bardziej odstające w serii. Jego wydanie zbiegło się z okresem ewolucji zarówno w grach FPS (powstanie Call of Duty i Halo ), jak i metalowej muzyce (następstwa upadku Nu-Metal). Choć eksperymentalna ścieżka dźwiękowa inspirowana narzędziami okazała się odpowiednim dodatkiem do jej wyjątkowej atmosfery.

Ponowne uruchomienie Doom 2016 oznaczało triumfalny powrót do formy. Przełomowy wynik Micka Gordona, nieustępliwa mieszanka metalu DJENT i przemysłowego, doskonale uchwycił włamaną prędkość i brutalną walkę. Wpływ ścieżki dźwiękowej był ogromny, prawdopodobnie przekraczając nawet kultowy wynik oryginału. Na przykład BFG Division stał się natychmiastowym klasykiem.

Doom Eternal (2020), podczas gdy ma charakterystyczny dźwięk Gordona, miał złożoność produkcji, co skutkuje ścieżką dźwiękową, która, choć niezaprzeczalnie ciężka i pochyla się w metalcore, wydawała się nieco mniej surowa niż jego poprzednik. To odzwierciedlało rozgrywkę gry, która zawierała więcej platformów i elementów układanki.

Doom: The Dark Eges przedstawia fascynujący nowy rozdział. Wczesne spojrzenia ujawniają ścieżkę dźwiękową pod wpływem zarówno klasycznego, jak i nowoczesnego metalu, odzwierciedlając swoją rozgrywkę, która łączy klasyczną walkę z nową mechaniką na dużą skalę. Wolniej, bardziej celowa walka, zawierająca mechs i smoki, wymaga ścieżki dźwiękowej, która może przesunąć się między miażdżącą ciężarem a zwinną energią. Wpływ zespołów takich jak Knocked Loose, z ich załamieniami sejsmicznymi i momentami zawierającymi thrash, jest już widoczny.

The Dark Ages obiecuje ekscytującą ewolucję, opierając się na mocnych stronach serii, jednocześnie przyjmując świeże pomysły. Projekt gry, podobnie jak eksperymentowanie współczesnego metalu, sugeruje odważny i ekscytujący kierunek. Z mieszanką klasycznych i nowoczesnych wpływów, Doom: The Dark Ages ma na celu dostarczenie metalowego arcydzieła, który towarzyszy mu brutalnej rozgrywce, potencjalnie stając się nowym faworytem dla fanów metalowych i Doom .