"New Oblivion: Remake -uiterlijk, Remaster -gameplay"

Toen Bethesda eerder deze week de Oblivion onthulde, werd ik met ontzag getroffen. De reis van 2006 door Tamriel, ooit gekenmerkt door zijn eigenzinnige karakters met aardappelgezicht en wazige landschappen met lage resolutie, is nu omgezet in het meest visueel verbluffende Elder Scrolls-spel tot nu toe. Geconditioneerd zijn door talloze HD -revisie om te anticiperen op onderwheltende remasters - zoals de nauwelijks onderscheidbare Mass Effect Legendary Edition en Dark Souls Remastered van hun Xbox 360 -oorsprong - die de keizerlijke stad zag die ik bijna twee decennia geleden verkende in Unreal Engine 5 met Ray Tracing was niets tekort. Het spel heeft niet alleen een visuele upgrade ontvangen, maar het heeft ook verbeteringen in gevechten, RPG -systemen en talloze andere details. Dit bracht me ertoe vraag me af te vragen of Bethesda en ontwikkelaar Virtuo's het project verkeerd hadden genoemd. Moet het Oblivion Remake worden genoemd in plaats van geremasterd?

Het lijkt erop dat ik niet de enige was met deze gedachte. Veel fans hebben het een remake bestempeld, en zelfs Bruce Nesmith, de senior game -ontwerper van de originele Oblivion , verklaarde: "Ik weet niet zeker dat [het woord] remaster het eigenlijk recht doet." Maar na enkele uren gameplay werd het duidelijk dat hoewel Oblivion Remastered eruit ziet als een remake, het fundamenteel speelt als een remaster.

De redenen achter de vergetelheid die als een remake verschijnt, zijn duidelijk: Virtuo's hebben een uitgebreide hoeveelheid werk verricht, met "elk actief opnieuw ontworpen helemaal opnieuw." Elk boom, zwaard en afbrokkelende kasteel dat je op het scherm ziet, is gloednieuw, die voldoet aan moderne grafische normen. De game heeft prachtig gestructureerde omgevingen, verbluffende verlichting en een vernieuwd fysica -systeem dat elke pijl- en wapenstaking realistisch laat aanvoelen. Hoewel de NPC's dezelfde personages uit 2006 blijven, is elk model nagebouwd. Deze indrukwekkende revisie wil niet alleen maar kijken als je je herinnert, maar om uit te blinken naar de normen van 2025. Als ik dit had gezien voordat de geruchten van de remaster begonnen, heb ik het misschien aangezien voor de Elder Scrolls 6 .

Naast visuals is het gevechtssysteem aanzienlijk verbeterd, waardoor Swordplay een impactiger dan ooit aanvoelt. De camera van de derde persoon bevat nu een functionele reticule, en alle menu's, van de Quest Journal tot dialoog en minigames zoals lockpicking en overtuiging, zijn vernieuwd. Het oorspronkelijke nivelleringssysteem, vaak bekritiseerd, is vervangen door een meer logische hybride van de vergetelheid en de benaderingen van Skyrim . En eindelijk kun je sprinten. Met zulke uitgebreide upgrades is het gemakkelijk om te beweren dat dit in het remake -gebied valt.

Het debat over de vraag of Oblivion Remastered een remake is of een remaster hangt af van semantiek. De industrie mist duidelijke definities voor deze voorwaarden, wat leidt tot verwarring. Rockstar's "definitieve editie" remasters van de Grand Theft Auto- trilogie zijn bijvoorbeeld nog steeds herkenbaar als PlayStation 2-Aer-games met bijgewerkte texturen en verlichting. De crash Bandicoot N. Sane Trilogy , ook wel een remaster genoemd, heeft daarentegen volledig nieuwe grafische activa en lijkt modern. De situatie is nog complexer met remakes: Bluepoint's Shadow of the Colossus en Demon's Souls worden opnieuw opgebouwd vanaf de grond maar blijven trouw aan de originelen, terwijl Resident Evil 2 gameplay opnieuw ontwerpt terwijl hij vasthoudt aan de oorspronkelijke structuur. Final Fantasy 7 remake en wedergeboorte gaan verder en veranderen het ontwerp, het script en het verhaal aanzienlijk. Ondanks deze verschillen worden ze allemaal beschouwd als remakes.

Historisch gezien werd een spel opnieuw opgebouwd in een moderne motor als een remake beschouwd, terwijl remasters beperktere upgrades waren binnen de oorspronkelijke technologie. Dit onderscheid wordt steeds meer verouderd. Een meer relevante definitie van vandaag kan zijn dat remasters grafische revisie zijn die het ontwerp van de originele game behouden met een aantal verbeteringen in de kwaliteit van leven, terwijl remakes het spel opnieuw ontwerpen. Volgens deze standaard, Demon's Souls en de aankomende Metal Gear Solid: Delta zou worden beschouwd als remasters, waarbij de term "remake" wordt gereserveerd voor games die echt nieuwe kijk op oude ideeën bieden.

Nieuwe verlichting, bont en metalen effecten zijn slechts het begin van de veranderingen in de vergetelheid geremastered . Afbeeldingskrediet: Bethesda / Virtuo's

Door deze definities toe te passen, houdt Oblivion Remastered zijn naam terecht bij. De nieuwe activa en Unreal Engine 5 Ray Tracing maken het er gloednieuw uit, maar in de kern behoudt het de essentie van een 20-jarig spel, met zijn karakteristieke Bethesda-eigenaardigheden. Zoals Bethesda uitlegt: "We hebben naar elk deel gekeken en het zorgvuldig opgewaardeerd. Maar bovenal wilden we nooit de kern veranderen. Het is nog steeds een spel uit een vorig tijdperk en zou als één moeten voelen."

De tekenen van zijn leeftijd zijn onmiskenbaar. Ze zijn duidelijk in de laadschermen achter elke deur, de verwarrende overtuiging -minigame, de simplistische stadsontwerpen die lijken op podiumsets, de stijve NPC -bewegingen en het nog steeds ietwat losgemaakte gevechtssysteem. De game behoudt veel van zijn originele bugs en glitches, bewaard als onderdeel van zijn charme.

Recente releases zoals Obsidian's Avowed Showcase The Future of Game Design, met kinetische gevechten en lonende verkenning die Dwarf Oblivion Remastered 's aanbod. Toch heeft deze geremasterde klassieker nog veel te bieden in 2025. De betoverende wereld van Cyrodiil, met zijn open velden gevuld met mysteries, blijft boeiend. De ambitie van de game schijnt door in dynamische gebeurtenissen zoals Goblin Wars en de superieure queststructuur in vergelijking met Skyrim . De ouderwetse benadering van de vrijheid van spelers voelt verfrissend aan in een tijdperk van handholding. De fijnere details van het spel, van dialoog tot niveauontwerp, zijn echter duidelijk verouderd. Een remake zou deze elementen bijwerken, maar Oblivion Remastered gaat over het herbeleven van het verleden.

Videogames lenen vaak terminologie van andere media. In film zijn remakes nieuwe producties met nieuwe casts, bemanningen, scripts en sets, terwijl remasters bestaande films verbeteren die voldoen aan de moderne normen. Maar zelfs met verbluffende 4K -restauraties blijven films als Jaws en The Godfather producten van hun tijd. Oblivion is vergelijkbaar met deze gerestaureerde klassiekers; Het duwt de visuele kwaliteit tot het uiterste en herschept zijn buitenkant in een nieuwe motor. Maar eronder is het onmiskenbaar een product van de jaren 2000. Alex Murphy, uitvoerend producent bij virtuo's, beschreef het toepasselijk tijdens de onthullingsstroom: "We beschouwen de Oblivion -game -engine als de hersenen en onwerkelijke 5 als het lichaam. De hersenen drijven de hele wereldlogica en gameplay en het lichaam brengt de ervaring tot leven waar spelers al bijna 20 jaar van houden."

Oblivion Remastered is precies wat het beweert te zijn, en de prestaties ervan mogen niet worden onderschat. In plaats van erop te staan ​​dat het een remake is, moeten we het gebruiken als een benchmark voor remasters van andere grote AAA -ontwikkelaars. Dit is de standaard die Mass Effect Legendary Edition en Grand Theft Auto: de trilogie had moeten hebben gericht. Oblivion Remastered is een bewijs van gepassioneerd vakmanschap en liefdevol behoud, waarbij de essentie wordt belichaamd van wat een remaster zou moeten zijn.